μονόθρονος

μονόθρονος
μονόθρονος, -ον (Α)
(για επίσκοπο) αυτός που έχει έναν μόνο θρόνο, που διοικεί μία μόνο επισκοπή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + θρόνος (πρβλ. χρυσό-θρονος)].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”